Göründü hilâl-i mâh-ı Muharrem
Âdem ağlar Havvâ ağlar Şît ağlar

N’oldu Kerbela’da zât-ı mükerrem

İdrîs ağlar Sâlih ağlar Nûh ağlar

Habîb-i Kibriyâ kurret-i ayni
Nice gül-gûn etdin o gül-cebîni
Nasıl elvân etdin vech-i Huseyn’i

Halîl ağlar gülzâr ağlar nâr ağlar

Deryâ-yı melâhat dürdânesini
Şem’a-i Muhammed pervânesini
Zümre-i velâyet merdânesini
İshâk ağlar Ya’kûb ağlar Îys ağlar

Gülzâr-ı nübüvvet gül-i hamrâsı
Kenz-i meârifdir sadr-ı sahrâsı
Kazâya rızâdır sabr u sevdâsı
Yûsuf ağlar Yûnus ağlar Lût ağlar

0l Hayru’n-nisânın nûr-i dîdesi
Hayder-i Kerrâr’ın ber-güzîdesi
Bahr-i seâdetin dür-ferîdesi
Mũsâ ağlar Hârûn ağlar Tûr ağlar

Ahmed-i Muhtâr’ın necm-i Mi râc’ı
Enbiyau’llâhın başının tâcı
Mihr-i vefâ bezm-i vahdet sirâcı
Dâvûd ağlar Sultân ağlar mûr ağlar

Huseyn-i Kerbelâ mir’ât-i hüdâ
Sadr-ı safâ zarf-ı envâr-ı hüdâ
Emr-i Hakk’a rûhun eyledi fedâ
Îsâ ağlar Meryem ağlar Kuds ağlar

Huseyn-i müctebâ nûr-i hüdâdir
Huseyn-i Kerbelâ dürr-i vefâdır
Hakk’ı seven dâim Hakk’a fedâdır
Cibrîl ağlar Sidre ağlar Rûh ağlar

Sahrâ-yı Kerbelâ kan gülistânı
Bozuldu risâlet bâğ u bostânı
Ehl-i beyt’in soldu bahâristânı
Ahmed ağlar Mahmûd ağlar Hızr ağlar

Dest-i Kerbelâ’da güzeller şâhı
Mülk-i melâhatde şehâdet mâhı
Huseyn’e muntazır Hakk’ın dergâhı
Sıddîk ağlar Muhtâr ağlar gār ağlar

Kerbelâ’ya Âl-i abâ ekilmiş
Kudret incûleri yere dökülmüş
Hayder-i Kerrârın kaddi bükülmüş
Rıdvân ağlar gılmân ağlar hûr ağlar

Teşne-dil Ehl-i beyt feryâd ederler
Huseyn’in etrâfın alup giderler
Cilve-i Rabbânî çâre n’iderler
Zemîn ağlar zemân ağlar gök ağlar

Şiddet-i harâret kemâl bulunca
Ehl-i beyt’in dillerine dolunca

Risâlet bâğında güller solunca
Seher ağlar sabâ ağlar gül ağlar

Dürr-i yetîm Huseyn’in her sözleri

Dergâh-ı Hakk’adır güzel yüzleri
Kan yaş döker Ehl-i beyt’in gözleri

Nergis ağlar reyhân ağlar Nil ağlar

Kerbelâ çölünde cân bülbülleri
Güneş pâreleri Cibril gülleri
Nice alkan olmuş gül geysûleri
Sûsem ağlar sünbül ağlar gül ağlar

Alî Ekber Âl-i abâ reyhânı
Bahr-i ehl-i beytin dürr ü mercânı
Kamer-i melâhat nûr gülistânı
Kâkül ağlar geysû ağlar tel ağlar

Evlâd-ı Alî’den o şîr-gîr Abbâs
Tarz-ı Hayder tahsîn eder gören nâs
Huseyn’in halâsın eyler iltimâs
Ummân ağlar tûfân ağlar cûd ağlar

Evlâd-ı Hasen’den Kãsım nev-civân
Âfitâb-i zemân mihr-i dirahşân
Hatt u hâli kudret dür ile mercân
İncû ağlar mercân ağlar dür ağlar

Bağlandı Firat’ın her bir tarefi

Bilinmedi Ehl-i beyt’in şerefi
Bu hikmeti bilir bilen arefi
Lokmân ağlar Nu’mân ağlar dîn ağlar

Dîdeleri hûnbâr sekîne gülber
Sâdâte çekilmiş şimşîr ü hançer
Pîr ü civân sabî görür berâber
Nesîm ağlar Mansûr ağlar dâr ağlar

Evlâd-ı Peygamber bir bir gitdiler
Derecât-ı şehâdet’e yetdiler
Meydânı Huseyn’e teslim etdiler
Melek ağlar felek ağlar hâk ağlar

Hayderâne İmâm meydâne girdi

Seyredenler zât-ı Ahmed’i gördü
Şîr-i Hudâvârî bir nâra urdu
Rüstem ağlar Behrâm ağlar Zâl ağlar

Câme-i Ahmed’i egnine geymiş

İmâme-i Peygamberi sarınmış
Nûr-i Muhammed’i kat kat bürünmüş
Îmân ağlar İslâm ağlar Dîn ağlar

Dîde giryân ciğer biryân o bir cân
Ederdi eşrârı hâk ile yeksân
Kanlar akar taşlar olurdu mercân

Şöhret ağlar şevket ağlar şân ağlar

O demde erişdi emr-i İlâhî
Bir Allah’dan gayri yokdur penâhi
Atından ki düşdü velâyet şâhi
Levha ağlar kalem ağlar arş ağlar

Huseyn’i seyr eder ağlar Peygamber
Bu bâzâra nâzır fâtih-i Hayber
Şimr o gerdana salınca hançer
Merdân ağlar meydân ağlar kan ağlar

Haymegâhdan gördü İmâmı alkan
Ehl-i beyt eyledi aman bir figān
Arşı deler geçer bu âh-ı suzân
Pîrân ağlar civân ağlar cân ağlar

Bütün eşyâ kan yaş ağlardı ol gün

Nehr ü bahir kanlar çağlardı ol gün

Bu derd gönülleri daglardı ol gün

Hacer ağlar şecer ağlar bâr ağlar

MUHAMMED LUTFÎ’nin bağrı delinsin
Pârelensin beden rûhu alınsın
Muhıbb-i hânedân kimdir bilinsin
Gedâ ağlar sultân ağlar hân ağlar