Bu cân pervânedür yanar cemâlün şem ‘-i tâbından
Gönül dâr’ül karâr oldı perîşân zülf-i tâbından

Hayâtı Hızr ile ‘Îsa bilür ‘ârif neçe bildi
Rumûz-ı ‘ışk ile irdi dudağun ‘ayn-ı âbından

Aceb cem-i sa‘adetdür kime kim perde ref ‘ oldı
Dü âlem doldı şevkından güneş çıkdı hicâbından

Müneccim şâhid anlamaz ki sensen ahsen-i takvîm
Ezelden tâ-ebed oldı eyân husnün kitâbından

Yüzün nûrı şol âteşdür kim anı bilmedi zâhid
Şeçerden Mûsâya “İnnî enallâh” dur hitâbından

Susuz aç uykusuz dil-ber beni yakar ğam-ı hicrün
Girem Beytü’l-Harâm içre kılam tâ secde bâbından

Meni şol müdde’î sanur ırağam ya’nî tapundan
Zehî câhil ki gafletden uyanmaz fitne hâbından

Bir ellidür iki yüz bir ki kırh on yiddi harf oldı
Bu ismi zikr iden bil kim yanılmadı cevabından

Nesîmî neçe vasf itsün ki hüsnün bî-nihâyetdür
Tutuldı dili eflâkün sü’âl itdüm cevâbından