Kendini yalnız hissettiğinde ciğerini sızlatan o acıdır.

Gece başını yastığa koyduğunda
Hayalen dostlarınla gezindiğin o yerdir.
Bir gün gecenin karanlığında yıldızları seyrederken
Kutup yıldızına tutunup hasret duyduğun diyarlara gitmektir.

Gurbet nedir bilir misin?
Bir gün şarkı dinlerken hüzünlü bir esinti rüzgârının üzerinde
Ayaklarını basa basa memlekete doğru gitmendir.

Hani bir gün Meriç’i yüzerek geçerken
Karşı tarafta geriye dönüp baktığında gördüğün o diyar
Senin vatanındır — içinde hasret çektiğin o hüzündür.
Geriye baktığında kalbine kan damlamasıdır gurbet.

Gurbet nedir bilir misin?
Balkonda kahvaltını yaparken
“İstanbul’u Dinliyorum Gözlerim Kapalı” şiirini dinlemek
Gözlerinden yanaklarına doğru süzülen gözyaşlarıdır.

Gidemediğin yollarını sana kapattıkları halde
Seni hain ilan edenlere
Kin tutmadan
Kalbinin kırılmasıdır gurbet.

Gurbet nedir bilir misin?
Gençliğinde İstiklal Marşı’nı dinlerken
Vatan sevgisinden dökülen o gözyaşlarının
Bir gün kaçışın gözyaşına dönüşmesidir.

Karakolda işkence gördüğünde
“Allah’ım nolursun beni daha büyük bir imtihana tâbi tutma
Davama sadakatsizlik ettirme
Canımı burada al” diye dua ettiğin andır gurbet.

Gurbet nedir bilir misin?
Metristen Silivri’ye nakledilirken
Tabuta benzeyen nakil aracından özgürlüğe son bakıştır.

Silivri’nin soğuğunda üşürken
Titreye titreye elindeki Kur’an ve Cevşen’i açıp
Ülken için, insanların için, huzur için ve özgürlük için dua etmendir gurbet.

İşte dostum gurbet kızılcık şerbetini içmektir
Boğazının cayır cayır yanmasına rağmen onu yudumlamaktır
Yanaklarından süzülen gözyaşlarını
Hasret mendiliyle silmektir
Canım memleketim
Anadolu’nun hasretini özlemini
Bağrına basıp yudum yudum içmektir gurbet.

Ey gurbet
Es esebildiğin kadar
Bil ki o yiğitler küheylanlar gibi
Her şeyinden vazgeçtiler
Selamun kavlen diyerek ukbaya talip oldular

Sadece şu kadarcık söyleyim

Kırgınım, dargınım, üzgünüm
Vesselam