Anneciğim kopan bu el benim mi benim mi ayağıma dokunan el senin mi senin mi
Karanlığı yırtan çığlık ölüm mü ses ver annem yaram derin mi
Yüzünde kan saçların kan tarumar gözlerin camsız bir lamba korkudan
Betonlara bulanmışım ne yaman ses ver anne ses ver uyan uykudan

Şu silahı bize tutan kim anne kim anne bombaları eve atan kim anne kim anne
Başımıza evi yıkan kim anne kim anne Yahudi kim yılan mı anne
Yüzünde kan saçların kan tarumar gözlerin camsız bir lamba korkudan
Betonlara bulanmışım ne yaman ses ver anne ses ver uyan uykudan

Bir çelişki bir çelişki ruhumda anlamsızlıklar zaman hangi zamandır anne
Tercihim değil kuş tüyü yataklar ben Kudüs’ün yüreğinden geliyorum anne
Bu gökkuşağı artık karanfiller saçmıyor hürriyetler bir zindan özgürlükler açmıyor
Meydan meydan ezildi çiğnendi umutlarım sevda sözcükleri şimdi oldu acılarım
Kaybolup gidiyorum hiç nedensiz dünüm bugünüm yarınım belirsiz
İçim hep akşamdır sehere hasret sıladayım anne her yanım bir gurbet
Dönüp dönüp bakıyorum gökyüzüne kapılmışım azgın bir tufanın seline
Bana o tertemiz sevginle dua etsene anne dua etsene anne