Aşkest tarîk u râh-i Peygamber-i mâ
Mâ zâde-i aşkîm ü aşk mâder-i mâ
Ey mâder-i mâ nühüfte der çâder-i mâ
Pinhan şüde der tabîat-ı kâfer-i mâ
“Bizim Peygamberimizin yolu aşktır. Biz aşkın çocuğuyuz; aşk bizim anamızdır. Ey bizim örtümüz altında gizlenmiş olan annemiz! (Sen) bizim inkârcı tabiatımızda saklanmışsın.”
Men bende-i Kur’ânem eğer can dârem
Men hâk-i reh-i Muhammed-i muhtârem
Ger nakl küned cüz in kes ez güftârem
Bîzârem ez ô ve zin sühan bîzârem
“Ben, yaşadığım müddetçe Kuran’ın kölesiyim; seçilmiş Muhammed’in ayağının tozuyum. Kim benden, bundan başka bir söz naklederse o kişiden de şikâyetçiyim, o sözden de…”
Bâ an ki mî dânî me-râ hergiz ne-mî hânî me-râ
Hestem segî z’in âsitan ez der çi mî rânî me-râ
“Beni tanıdığın halde hiç beni istemiyorsun. Bu dergâha ait bir köpeğim; niçin beni kapıdan kovuyorsun?”
Âşık oldum bilmedim yâr özgelerle yâr imiş
Allah Allah âşıka bunca cefâlar var imiş
Ey bî-vefâ yâr in-çünin bî-rahm ü sengin-dil me-bâş
Ey derdmendân-ı tüîm ez hâl-i mâ gâfil me-bâş
“Ey vefasız sevgili, böyle merhametsiz ve taş kalpli olma! Senin derdini çekiyoruz, hâlimizden gâfil olma!”
Der çemen üftâd nâle-i bülbül
Tâ tü der âyî der hayme-i gül
“Çimenlikte, “Gül çadırına gir” diye (bir) bülbül nağmesi geldi.”
Sultân-ı menî sultân-ı menî
Ender-i dil ü can îmân-ı menî
Der men bi-demî men zinde şevem
Yek can çi şeved sad cân-ı menî
“Sultânımsın, sultânımsın; cânımda, gönlümde imânımsın. Bana üflersen ben dirilirim. Bir cân da nedir? Yüz cânımsın.”
Ey âşıkan ey âşıkan men hâk râ gevher künem
Ey mutriban ey mutriban deff-i şümâ pür-zer künem
“Ey âşıklar, ey âşıklar, ben toprağı mücevher yaparım; ey mutripler ey mutripler, definizi altınla doldururum.”