Düne kadar aboneydin harama;
Hep derdin ki: ”Sözüm geçer parama”
Şimdi musallada, boşa arama ;
Banka vezneleri yok tabutların ,

Tapular bıraktın, valiz dolusu,
Vârisler şimdiden, kurdular pusu.
Niye getirmedin ? Hayret doğrusu ;
Gerçi, bagajları yok tabutların,

Yaşarken, sen de bir saplantı vardı;
Minareler, sanki sana batardı.
Hele sabahları, tepen atardı;
Gördün ya.. Konforu yok tabutların,

Hani, “Kur’an” diyen, sence yobazdı,
Hani, O yobaza, her zulüm azdı
Az önce mezarcı, yerini kazdı ;
İmdat düğmeleri yok tabutların ,

Ne kadar büyüktü insana kinin.
Hacıya, hocaya uzardı dilin.
Konuşsana mevtâ ! Bitti mi pilin ?
Oksijen tüpleri yok tabutların.