Bütün gerçeklik bir damla aşktan. Kâinat özü demek ki bundan. Söz ver yeniden verdiğin gün gibi ezelden. Zannetme ki direncin çelikten. Sonlanacak bu direnç, bu inat. Karga, bülbüle yenik düşecek sonunda. Duyuyor musun tınıyı, Bu ince ve güçlü harmoniyi, Her şeyden geçmiş damıtılmış ahengin gücünü? Bu sadelik kâinatın özü. Nasıl dahil olmaz bu çağrıya insan, Rüzgârda savrulurken yakalamaz ucundan? Sur üfürülmeden bulsan hazineyi. Bir bilsen, Her şeyinden çırılçıplak soyar Sonra giydirir aşk esvabını.