Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş
Bürhân sorardım aslıma aslım bana bürhân imiş
Sağı solum gözler idim ben dost yüzünü görem deyü
Ben taşrada arar iken ol cân içinde cân imiş Allah

Savm-u sâlât-u hac ile sanma biter zâhid işin
İnsân-ı Kâmil olmaya lâzım olan irfân imiş Allah
İşit Niyâzî’nin sözün bir nesne örtmez Hakk yüzün
Hakk’dan ayân bir nesne yok gözsüzlere pinhân imiş Allah