Sahibuttac velbürakı fi leyletil mirac,
Hazreti Fahr-i Âlem Muhammed Mustafa ra salavat!
Söyleşirken Cebrâil ile kelâm Geldi Refref önüne verdi selâm
Aldı ol şâh-ı cihânı ol zamân Sidre’den gitti ve götürdü hemân
Bir fezâ oldu o demde rûnümâ Ne mekân var anda ne arz-u semâ
Kim, ne hâlidir, ne mâli, ol mahal Akl ü fikr etmez o hâli fehmü hal
Ref’ olup ol şâha yetmiş bin hicâb Nûr-ı tevhîd açtı vechinden nikâb
Her birisinden geçerken îlerû Emr olundu Yâ Muhammed gel berû
Yürü kim meydan senindir bu gece Sohbet-i Sultan senindir bu gece
Ermedi evvel gelen bu devlete Kimse layık olmadı bu rif’ate
Âşikâre gördü Rabbü’l-İzzetî Âhiretde öyle görünür ümmeti
Bî-hurûf-ü lâfz-u savt ol pâdişâh Mustafa’ya söyledî bî-iştibâh
Dedi kim matlûb ü maksûdün benem Sevdiğin cân ile mâbûdün benem
Gel habîbim sâna âşık olmuşam Cümle halkı sâna bende kılmışam
Ne murâdın vâr ise kîlam revâ Eyleyem bir derde bin türlü devâ
Mustafâ dedi: “Eyâ Rabbe’r-Rahîm Vey hatâ pûş ü atâsı çok kerîm
Ol zaîf ümmetlerim hâlî nola Hazretîne nîce anlar yol bula
Gece gündüz işleri isyân kamû Korkarım ki yerleri ola tamû
Yâ İlâhî, hazretinden hâcetim Bûdurur kim ola makbûl ümmetim”
Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim
Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim
Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedinin nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim
Hak-Teâlâdan erişdi bir nidâ: Yâ Muhammed ben sâna kıldım atâ
Ümmetini sâna verdim ey habîb Cennetîmi anlara kıldım nasîb
Ya habîbim nedir ol kim dîledin. Bir avuç toprağa minnet meyledin
Zâtıma mir’at edindim zâtıni Bîle yazdım âdım ile âdıni
Hem dedi kim: “Yâ Muhammed ben seni Bilûrem görmeğe doymazsın beni
Avdet edûp davet et kullarımı Tâ gelûben göreler dîdârımı
Sen ki mi’râc eyleyûb etdin niyâz Ümmetin mîrâcını kıldım namâz”
Her ne vâki oldu ise serteser Cümlesin eshâbına verdi haber
Dediler: “Ey Kıble-i İslâmü dîn Kutlu olsun sâna mîrâc-i güzîn
Biz kamûmuz kullarız sen şâhsın Gönlümüz îçinde rûşen mâhsın
Ümmetin olduğumuz devlet yeter Hizmetin kıldığımız izzet yeter !
Yâ İlâhî, ol Muhammed hakkı çün Ol şefâat kân-ı Ahmed hakkı çün
Gözüyaşı hakkı için âşıkların. Bağrı başı hakkı için sâdıkların.
Aşk odundan ciğeri büryan içün derdile kan ağlayan giryan içün
Yâ İlâhi, saklakıl îmânımız Verelim îman ile tâ cânımız
Biz günahkar asi mücrim kulları Yarlığayub kıl günahlardan beri
Kalbimiz iman ile pürnur kıl munisin gılman ile hem hur kıl
Mustafa’ya komşu eyle ya Kerim Allah Cennet-ül firdevs içinde yâ Rahîm
Sana layık kullar ile hemdem et Ehl-i derdin sohbetine mahrem et
Hem Süleymân-ı fakîre rahmet et Yoldaşın îmân makâmın cennet et
Yâ İlâhi, kılma bizi dâllîn Bu dûâya cümlemiz diyelim âmîn âmîn
Ümmetinden râzı olsun ol muîn Rahmetullâhi aleyhim ecmâin