Ben ki tutdum sıdk ile şol pîr elin
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh
Anladım bildim nedir hizmet yolun
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh

Bir eli tutdum gerekmez gayrı el
Bir nefes yetmez mi tâ rûz-i ecel
Var mıdır hizmetden özge hiç ‘amel
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh

Şeyhimindir bu tasarruf ben hebâ
Zerre-vârım şeyhim olmuşdur sabâ
Hırka-pûşem ‘abde n’eylermiş ‘abâ
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh

Çünki şeyhim mülk-i ma’nâ hûbudur
Kirpiğim anın kapu çârûbudur
Dervîşin hizmet eyü üslûbudur
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh

Hakkı irdim seyyidü’l-aktâba ben
Yoluna sıdk ile kodum cân u ten
İşbu kulluk hak-durur hak anlasan
‘Abd-i şeyhim ‘abd-i şeyhim ‘abd-i şeyh