Âlem-i nâsûta halk ‘uryân gelir ‘uryân gider
Gâh olur erhâmdan bî-cân gelir bî-cân gider

Merkez-i hestîye âmed-şüd eden cümle nüfûs
Her biri bir derd ile giryân gelir giryân gider

Ziynet-i arz u semâyı seyreden ehl-i nazar
Sâni’in sun’un görür hayrân gelir hayrân gider

Rahm-i mâderden doğan etfâl-ı uşşâk-ı ilâh
‘Âlem-i ‘ulviyyete insân gelir insân gider

“Men ‘aref” sırrına vâkıf olan ehl-i velâ
Bezm-i hâss-ı vahdete handân gelir handân gider

Hânedân-ı Ehl-i Beyt-i Mustafâ’yı sevmeyen
Esfel-i süfliyyete nâdân gelir nâdân gider

Âdemiyyet rütbesin derketmeyen bâgî olur
Emr-i Hakk’ı tutmayan şeytân gelir şeytân gider

Her mezâhirde sıfât-ı Hakk’ı isbât eyleyen
‘Ârif-i billah olur ‘irfân gelir ‘irfân gider

Gülistân-ı Kerbelâ’yı zikredip Hilmî Dede
Bülbül-i şeydâ gibi nâlân gelir nâlân gider