Allah, Allah, Subhan Allah, nere gideyim?
Hatalarım yere sığmaz kime söyleyim?
Settar Melikim, ayıbım örtsen ölüp gideyim,
Kara yerin arasında kaldım ben işte.

Saç ve sakal tam ağardı, gönül kara,
Tanla varsam ya değersizim yahud seçkin.
Kim “elestü bi rabbikum” demiş vakta,
Bilemem hangi cemden oldum ben işte.

Garibliğin oku değdi başım dondu,
Yazık ki, ömrüm gaflet ile zayi’ geçti.
Kafir nefsim tuğyan kılıb beni yuttu,
Va hasreta, ne yüz ile varayım ben işte.

Hoca Ahmet Yesevi