Ariflerin sohbetinden behre alan,
Hudasına yakın oldu, bildim ben işte.
Pir-i kamil mükemmile hizmet eyleyip,
İhlas ile sır-esrarın bildim ben işte.

Sır-esrarın bilenlere, rahmet inâm,
Has bendem deyip Hakk göndermiş bin yol selam,
Ondan sonra Hakk’tan gelince O’na haber,
Hazır durup arş üstünde gördüm ben işte.

Arş üstünde namaz kılıp, dizim büktüm,
Niyazımı deyip, Hakk’a bakıp yaşım döktüm,
Sahte aşık, sahte sufî gördüm, yerdim,
Mâşukuma bin bir sual kıldım ben işte.

Sualime Hakk’dan geldi güzel cevap,
Mahşer günü amelini kılmam hesap,
Kudret ile katib yazıp verdi hitap,
Hak “Kul!” dedi, ta’zim ile okudum ben işte.

Yolsuz idim, uluğ babam kıldı meded,
Dua kılıp, has büyükler verdi kuvvet,
Hızır babam hazır olub, kıldı şefkat,
Şefkatinden erdemler gördüm ben işte.

Erdemi size söyleyim halk-ı cihan,
Bendesine nida geldi, Hakk’dan pinhan,
“Gel kulum!” deyip seher sesler Hak mihriban,
Koşop-yürüyüp, erenlerden sordum ben işte.

Hangi talib hikmetimi tutsa aziz,
Nereye varsa, başı aziz, sözi leziz,
Yahşi sözü fehm eylemez her terbiyesiz,
O sebebden bilge izleyip yürüdüm ben işte.

Meyhaneye giren bilir mey kadrini,
Aşktan haber alan bilir ney kadrini,
Her soysuzdan sorsan bilmez aşk kadrini,
Aşk kadrini bilenlerden sordum ben işte.

Ben defter-i sâni dedim, ver kulak,
Kan-yaş döküp ağlamazlar misli bulak,
Bende olsan, dünya derdini eyle talak,
Talak eyleyip didarını gördüm ben işte.

Hak teala aşıklara verdi aşkın,
Taliblere tuhfe verdi şevk u zevkin,
Yalancılara şeytan verdi riya telkin,
Riyalıyı sözler ile vurdum ben işte.

Riya kılan şeyhi gördüm, bizâr oldum,
Zerre payı değdi bana, hasta oldum,
Hak yolunda sermest idim, huşyar oldum,
Onun için düşman tutub yürüdüm ben işte.

Kul Hoca Ahmed, taat kılsan, pinhan kıl,
Leb namahrem, dem namahrem, özün bil,
Belki dil hem namahremdir, hazır ol,
Hakk’dan özge talebleri sordum mena.

Hoca Ahmet Yesevi