Âşık oldum tâ ezel bir Yûsuf-i Ken’ân’a ben
Minnet etmem dü cihân cânân için bir câna ben

Vuslat-ı ‘ıyd-i hilâl gözler bu dîvâne gönül
Hâzırım her lahzada bu cânımı kurbâna ben

Cân fedâ etmek yolunda cânıma ‘ayn-ı hayât
Kul u kurbân intizâr etmekdeyim fermâna ben

Benliğim benden alup benden bana izhâr olur
İştiyâk etmem o anda ravza-i rıdvâna ben

Derd-i ‘aşk ile ‘azâb olmak se’âdetdir bana
Eylemem aslâ tenezzül hikmet-i Lokmân’a ben

Geh zuhûr-i nûr-i envâr ile mahveyler beni
Dâimâ hayrân olurum “külle yevmin şe’n”a ben

Kâh hilâl eyler beni ‘akseyleyüp şems-i ezel
‘Âşıkım ol bahr-ı nûrânîdeki bahrâna ben

Sâmiyâ iklîm-i dil nâil olup dildârına
Nâzırım nûr-i cemâl-i Hazret-i Sübhân’a ben