Aşk erinin hırkası olmaz imiş çul palas
Yolunu urmaz anın her ne giyerse libâs

Sôfî safâmız giyüp itme kıyâs özüne
Hırka-i taklîd ola safvet ile iktibâs

Keçi koyun kimi yün giyene telbis ile
Hırka-i İblîs olur zerka göre iltibâs

Nefsini öldürmeden hırka vü tâcın kara
Nice giyer tutuban diri iken ana yas

Sôfî olup safvetin hırkasını giyegör
Sıdk idüp ihlâs ile hırkana dilden esas

Sôfilerin hırkasın zerk ü riyâdan giyen
Kalb oluban döyülür kaplama zerden nühas

Gönlünü arıtmadan Ka’be-sıfat giymegil
Kisvetini pîrinin donuna idüp kıyâs

Hırka-i pîrden giyen tayyib ü tâhir gerek
Gözgü kimi gönlüne konmayuban jeng ü pas

Nefsi müselmân iden giyer imiş mü’minin
Hırka-i teslîmini olubanı şerr-i nâs

Sâmîrî-nisbet olup ‘icl-i hevâya tapan
Görübenü din ana virdin ide lâ-misâs

Zâhir-i mahsûsunu bâtına kisvet iden
Bildi ne yüzden olur hırka-i bâtın havâs

Rûşenî’den Gülşenî hırkasıdır Mahmûd’un
Kim anı hâss oluban ‘aşk ile giydi Ayâs