Ben himmet-i pîrimle bu ârâyı da bildim
Kimden imiş ol bendeki yârâyı da bildim

Dil levhine seyr eyler iken ebcedi buldum
Ebcedde olan devlet-i Dârâ’yı da bildim

Firkat oduna yandırıcı cümle kalemdir
Nakş eylediği âğ ile kârayı da bildim

Hayretde kalıp benliğimi şeyhime verdim
Cân bahş edici “alleme’l-esmâ” yi da bildim

Remz ile gönül fehm edeli cem ile farkı
Çıktım aradan “lâ” ile “illâ”yı da bildim

Gam çekme gönül bu da geçer devr-i beşerdir
Hem seng-i mücevher ile hârâyı da bildim

Bu akl-ı meâşım beni çok dama düşürdü
Hem âlem-i ulyâ ile süflâyı da bildim

Aldanmazam elvan ile eşkâline zîrâ
Kahrına düşüp âhiri me’vâyı da bildim

Dil şehrine bir saye salıp şems-i hakîkat
Âdem’de olan rûh-ı musaffayı da bildim

Cennette iken dâne için dâme tutuldum
Âhir gezerek Kâbe-i Ûlyâyı da bildim

Rahm eyledi bu abd-i zeliline Muhammed
Sâmîdeki enfâs-ı Mesîhâ’yı da bildim

Hem ismi Muhammed dahi hem nuru Muhammed
Hem zât-ı Ahad işbu muammayı da bildim

Salih ise gönlündeki hâr u hası bilmez
Hem himmet-i pîrim ile Mevlâ’yı da bildim