Bir hayâl-i hâb idi dünyâ geçüp gitdi yine
Bu müsâfir-hâneden herkes göçüp gitdi yine

Câm-ı ‘aşkı içmeğe gelmişdi bezm-i ‘âleme
Doldu çün peymânesi içüp gitdi yine

Âşiyân tutmuş idi bâğ-ı ten içre mürg-ı cân
Bir iki gün dinlenüp anda uçup gitdi yine

Herkese tohm-ı ‘amelden hissesin virdi Hudâ
Ol dahi ekdi vü mahsûlün biçüp gitdi yine

İrdi çün “firrû ilallah” emri gûşa Hakkıyâ
Ehl-i Hakk hep cânib-i Hakk’a kaçup gitdi yine