Bir yüze dûş oldu gözüm yüzbin gezer divânesi,
Olmuş cemâli şem’nin ayı ile gün pervânesi.
Kendi sunar dolu dolu peymâneler âşıklara,
Bir kez elinden nûş eden olur ebed mestânesi.
Şunlar ki tatmadı ezel bezminde anın cür’asın,
Tatmaya dahi bunda ol aşk ehlinin bigânesi.
Her bir kuru lâf ehli dahil olımaz bu meclise,
Ol câna kıymaz nice gel disun ana canânesi.
Aşk ehli ayılmaz ezelden tâ ebed sarhoş olur,
Pes nice ayılsun ki dâim devreder peymânesi.
Bir mülke mâlik eylemiş uşşâkını ol pâdişâh,
Mülk-i Süleymân omların yanında bir virânesi.
İki cihanda Mısrî’ye devlet dahi izzet yeter,
Geldikçe yâr’in sunduğu gevherlerin her dânesi.