Dehr bir menzil halâyık kâr-bânı pîş imes
Söz kamu efsâne il efsâne-hânı pîş imes
Terk-i fikr-i dünyâ vü sevdâ-yi ukbâ eyle kim
Dünye vü ukbâ hayalî vü gümânî pîş imes
Ehl-i haşmet kisvetin zer-beft eder bilmez kim ol
Bağ-i cem’iyyet baharına hazânı pîş imes
Ger tuvanalık sözün söyler melûl etgeç kaza
Her kimi görsen tüvâna nâ-tüvânı pîş imes
Eyleyip mihnet zamanında dem-â-dem iztırâb
İsteme rahat ki rahat hem zamanı piş imes
Ömr nakdin sûd sevdasına zayi eyleme
Ol kim adın sud kılmazsın ziyanı pîş imes
İ’tibâr ey dil Fuzûlî’den götür kim ol fakîr
Bî-dil ü bî-çâre vü bî-han-u mâni piş imes

Fuzuli