Demiş her gonceye âşıklığım râzın sabâ derler
El ağzın tutmak olmaz korkarım ey gül sana derler
Esîr-i derd-i aşk umest-i câm-i hüsn çok ammâ
Biziz meşhûr olan Leylî sana Mecnûn bana derler
Senin mihr ü vefâ gösterdiğin ağyâra çok gördüm
Galattır kim seni bî-mihr okurlar bî-vefâ derler
Sana dreler büt-i çin zülfüne zünnâr söylerler
Zihî imânı yoklar küfr söylerler hatâ derler
Bana derlerdi evvel bir melektir sevdiğin hâlâ
Görenler ben fakiri gökten inmiş bir belâ derler
Mariz-i âşk akd-i zülfün eyler ârzû zirâ
Mu’alicler bu mühlik derde müşkildir devâ derler
Fuzûlî âşıka derker olar kim terk-i aşk eyle
Demezler mi hatâ tağyîr kıl hükm-i kazâ derler

Fuzuli