Deryâ-yı fitneye gark etmiş devrân
Kurb-i kıyâmetin bidâyetidir
Eşyâya bırakmış dehşet heyecân
Celâl-i Celîl’in celâletidir

Âsumândan iner la’net-i Bârî
Münâfık başına tanımaz Tanrı
Kur`ân’ı terk etmiş Şeytân’dır yâri
Ehl-i şekâvetin dalâletidir

Bahr-i ‘ummân gibi tuğyân kabardı
Hidâyet mahv oldu yüzler karardı
Bostân-ı sa’âdet soldu sarardı
Ebnâ-yı zamânın kabâhatidir

Muvahhid olanın ciğeri yandı
Nice ehl-i îmân kana boyandı
Mevc-i deryâ gibi fitne uyandı
Müddet-i dünyânın nihâyetidir

Hayâdan ‘ârîdir nisvân-ı zamân
Kalmadı herkesde îmânda gümân
Kalmadı dünyâda bir dârü’l-emân
Şerîrin âteş-i şerâresidir

Mevlâ’ya sığınmış ashâb-ı îmân
Kerem-i Kerîm’de kalmışdır gümân
Mü’mine rahmeyle amân yâ Rahmân
Lutfî bu zamânın nihâyetidir