Devlet anındır ki “âmennâ” diye irşâdıma
Hışm ider hûr u melâik münkir u murtâdıma

Lutfunu kahrında pinhân eyledi ol Pâdişâh
Derdini dermân verüpdür âhıma feryâdıma

Küfr ü zulmet kapladıkça bu vücûdum milkini
Tevhîd-i zâtın nûru irgürdü ‘adl u dâdıma

‘Aşka fermân olmasın gör ey şikârın yanılan
Görmedi ‘aşkın belâsın hayf ola şol âdeme

Kim bilir verse haber kim yandıran kimdir beni
Bilmezem ben kendi elimden mi yandım oduma

Mürşide dil vermeyince bulmadı kalb-i selîm
‘Aşk ile yur kalbini zâkir kılan evrâdıma

Dost cemâli şem’inin pervânesiyem her nefes
“Lâ” demezsen gel berü zâhid benim mu’tadıma

‘Aşkı gör sırran vücûdum bir ‘imâret eyledi
Bî-nişân u lâ-mekân şevkı gelir bünyâdıma

Sırr-ı Ahmed haccının beytin ziyâret kıldı cân
Gördüğüm eydür mübârek haccınız me’âdıma

Kâinâtı ‘ârifâne seyr idenlerden recâm
Anlayan bu remzi rahmet okusun üstâdıma

İsm-i a’zam bî-nişân u lâ-mekân şehrindedir
Şehr-i Elmalı Sinân Ümmî okurlar adıma

Ümmi Sinan