Devr edüp geldim cihâna yine bir devrân ola
Ben gidem bu ten serâyı yıkılup vîrân ola

Cûş edüp ‘ummân-ı cân cismim gemisin dağıda
Yerler altında tenim toprak ile yeksân ola

Bu vücûdum dağı kalka atıla yünler gibi
Şeş cihâtım açıla bir haddi yok meydân ola

Dört yanımdan nâr u bâd u âb u hâk ide hücûm
Benliğim anlar alup bu varlığım tâlân ola

Dağıla terkîbim otuz iki harf ola tamâm
Nokta-i sırrım kamunun cevherine kân ola

Cümle efkâr u havâssım haşr ola bu arsada
Kalkalar hep yeniden san kim bahâristân ola

Yevm-i tüblâdır o gün her ma’nâ bir sûret giyer
Kim nebât u kimi hayvân kimisi insân ola

Kabrime dostlar gelip fikr ideler ahvâlimi
Her biri bilmekde hâlim vâlih ü hayrân ola

Her kim ister bu Niyâzî derdmendi ol zamân
Sözlerini okusun kim sırrına mihmân ola