Dostum âlem senin’çin ger olur düşmen bana
Gam değil zirâ yetersin dost ancak sen bana
Aşka saldım ben beni pend almayıp bir dosttan
Hiç düşmen eylemez anı kim ettim ben bana
Cân ü ten oldukça benden derd ü dâğ eksik değil
Çıksa can hâk olsa ten ne can gerek ne ten bana
Vasl kadrin bilmedim firkat belâsın çekmedin
Zulmet-i hecr etti çok mübhem işi rûşen bana
Dûd ü ahkerdir bana serv ile gül ey bâğ-bân
N’eylerim ben gül-şeni gül-şen sana kül-han bana
Gamze tîğin çekti ol mâh olma gâfil ey gönül
Kim mukarrerdir bu gün ölmek sana şîven bana
Ey füzüli çıksa can çıkmam tariki aşktan
Reh-güzâr-i ehl-i aşk üzre kılın medfen bana

Fuzuli