Dünyâya harîs olmak ile sen tutamazsın
Ardınca yelersen ‘akabince yetemezsin

Tâliblerinin sille urup ensesine hep
Ütdü seni imdi ki sen anı ütemezsin

Almak ile satmak sevisin çıkar içinden
Bundan gidicek ayruka anda satamazsın

Hakk ni’metine kendini şâkir mi sanırsın
Dervîş anın ‘aşkına bir akçe atamazsın

Cân murgını âzâd idüben kayd-ı kafesden
Kudsîler ile aslına niçün katamazsın

Bunda çağırup hây u huy itdiğine bakma
Anda varıcaḳ tutulur ağzın ötemezsin

‘Âşıkları dünyâyı tutamadı dürüşüp
Hîç çekme emek sen dahi lâ-büd tutamazsın

Bahş eylemeyince sana Hakk miskîn hidâyet
Bu ‘aşk oduna yanubanı sen tütemezsin