Ey gönül gel gayriden geç aşka eyle iktida
Zümre-yi ehl-i hakikat anı kılmış mukteda

Cümle mevdudat u ma’lumat’a aşk akdem dürür
Ziyra aşkın evveline bulmadılar ibtida

Hem dahi cümle fena buldukta aşk baki kalır
Bu sebebden didiler kim aşka yoktur intiha

Dilerem senden Hüda’ya eyle tefikın refik
Bir nefes gönlüm senin aşkından etme-gel cüda

Masiva-yı aşkının sevdasını gönlümden al
Aşkını eyle iki alemde bana aşina

Aşkile tamu’da olmak cennetidir aşıkın
Liyk cennetde olursa tamu’dur aşksız ana

Ey Niyazi mürşid istersen bu yolda aşka uy
Enbiya vü evliya’ya aşk oluptur rehnüma