Ey şeyh ey, taliblere yolu göster,
Şeriatın beyanınını kılmaz mısın?
Tarikatta kılavuzsuz yola girse,
Hakikatin yolların söylemez misin?

Şeyhim diye ulu tuttun özünü daim,
Gönlün kibir ve benlik ile, dilin sâim.
Nefsin için uzun geceler durup kâim,
Okuyup Kur’an hiç özüne gelmez misin?

Şeyhim diye zalimlere hizmet kıldın,
Göz yumarak değerli eyleyip izzet kıldın.
Nimet verse canın ile hürmet kıldın,
Cahil olup zalim sıfat olmaz mısın?

Kur’an anlamını doğru bilmedin heva ile,
Taat kıldın halk içinde riya ile,
Pas basan gönül yoktur ziya ile,
Mana okuyup riya kemerin salmaz mısın?

Fakir olup melameti taşa kılan,
Dünya bırakır ahireti değerli kılan.
Kalb eyvanını halvet kılıp sığınak kılan,
Öyle erin hizmetinde olmaz mısın?

Kul Hoca Ahmed, kime söyledin işbu sözü,
İyi bilirsin, hiç bilmezsin doğru yolu.
Bilir yakın yol bilici kılavuzu,
Ayak tozunu kara yüze sürmez misin?

Hoca Ahmet Yesevi