Ey tegâfül birle her sa’ât kılan şeydâ beni
Vâkıf ol kim öldürür bir gün bu istiğnâ beni
Za’fım elden yaşıran ahvâlimi saklar veli
Nâle-i bi-ihtiyârımdır kılan rüsva beni
Ger beni hun-abe-i eşkim nihân eyler ne sud
Kanda olsam nâle vü zârım kılar peydâ beni
Vâlih-i zevk-i leb-i mey-gün ü çeşm-i mestinim
Sâkiya sanma harâb etmiş mey-i sahbâ beni
Hâli etmiştir beni benden muhabbet dostlar
Ayb kılman görseniz âlemde bi-pervâ beni
Güşe-i mihrâb tutmuştum reh-i zühd ü salâh
Koymadı öz hâlime ol nergis-i şehla beni
Ey fuzuli bir sanem zülfüne gönlüm bağladım
Çekti zencir-i cününa âkıbet sevdâ beni

Fuzuli