Eyâ gâfil unutma sen anadur
Şunu kim ‘âkıbet azmin anadur

Neden geldin nesin fikr eyle dâim
Ki girü sonra yönün ol yanadur

Seni Hakk kulluğa saldı bu mülke
Gözün aç kulluk eyle hâcene dur

Uyan kim sinlede çok yatısarsın
Giceler yatuban kalma tana dur

Sakın fursat demini zâyi’ itme
Düriş günden güne azma onadur

Bir iş tut bir kapuda tapucı ol
Kim anın beğliği önden sonadur

Her işde kılma dâ’vâ ger kılursan
Delîl ü ma’nâ göster kavline dur

Bu ev fânî ol ev bâkî dir iken
‘Aceb niçün girü meylin bunadur

Cihânda hayr u şer her ne kılursan
Bize vü gayra ne öz cânınadır

Uyanıklar içün değil bu tenbîh
Bizim bigi uyura u sanadur

Çü Hakk “lâ taknetû min rahmetillâh”
Buyurdu bir ümîdimiz şunadur

Kemâl Ümmî sözü çün bî-garazdır
Gerek mi tut gerekmez mi sana dur