Eylemez Mecnûn gibi Leylâ’yı hülyâ gönlümüz
Ol Züleyhâ-yı zamâne düşdü şeydâ gönlümüz
****
Yûsuf-ı hüsnünle sermest olduğum günden beri
Oldu bir Mısr-ı muhabbet seng-i hârâ gönlümüz
****
Dâne-i hâlin metâf-ı ehl-i ‘aşk olmuş gibi
Eylemiş her kûşesinde nakş u imlâ gönlümüz
****
Çehre-i gül-pâşin itdikçe tahayyül sînede
Şimdi olmuş ‘âdetâ bir bâğ-i rânâ gönlümüz
****
Mushaf-i hâl ü hattından feyz-yâb olmak içün
Eylemiş tertîb-i sugrâ ile kübrâ gönlümüz
****
İtme vâ’iz nâr-i dûzehden hikâyet dinlemem
Olduğıyçün mazhar-ı esrâr-ı esmâ gönlümüz
****
Mest-i câm-ı bezm-i vahdet germ-ser Es’ad gibi
Zümre-i rindâne girmiş bâde-peymâ gönlümüz