Fâş kıldın gamım ey dîde-i hun-bâr benim
Eyledin merdüme nem olduğun izhâr benim
Dehenin isterim ey aşk yok et varlığım
Ki yok olmakda bu gün bir garazım var benim
Çıkmış ağyâr ile seyr etmeğe ol merdüm-i çeşm
Bu aceb merdümü çıkmış gözüm ağlar benim
Bu temennâda kim ol şem ile hem-sohbet ola
Dûd-i âh etti dünüm tek günümü târ benim
Mevc ile gönlümü ey eşk kopar yanımdan
Nâle ile başım ağrıttı bu bîmâr benim
Çıkmış ol şûh bu gün dökmeğe kanın görenin
Girme ey göz kerem et kanıma zinhâr benim
Ey Fuzûlî der ü dîvâra gamım yazmaktan
Şâhid-i hâl-i dilimdir der ü dîvâr benim

Fuzuli