“Kad alemna ente fi külli umur”
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur
“Kafi fil gayb hüve men filhuzur”
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Mustafa naz makamı haline erdiler
Bir topluluğu asi deyip kaygı ettiler
“Ümmetim, vay ümmetim deyip” söylediler
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Bizi sevdi başkalarını sevmedi
Hem anne hem babasını da sevmedi
Bağışladım diyene kadar bırakmadı
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Hakk Teala’dan nida geldi O’na;
“Ümmetimin işini bırak bana
Hepsini bağışlayayım orada sana.”
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Dedi “Benden sonra ümmetimin olacağı
Farz ve sünneti bırakıp günah işleyeceği
Ümmetim çoğundan imanın gideceği… ”
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

“Ümmetim ümmetler içinde saftır
Neyleyim ki çoğu asi-cafidir
Kadir Mevlam öz vadesine vefalıdır.”
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Miskin Ahmed sen bu günah zehrinden
Kurtulursun içsen rıza şarabından
Lakin çok korkarım Allahım kahrından
Sensin Kafi, sensin Afi ya Gafur

Hoca Ahmet Yesevi