Geri gönül mısrına kıldım sefer
Bağladım anda nice teng-i şeker
Açalım ol şekkerün tengini uş
Yimeden cânın safâlar bula hûş
Öyle lezzetli şekerdir bu şeker
Kim bunun katında şekker bir hacer
Bu ma’âni şekkerin ger yiyesin
Dünyada şekker bu imiş diyesin
Mustafâ’nın Mevlidini okuyasın
Şevk ile sermest oluben şakısın
Âşık isen key kulak tut dinlegil
Ne der ise ma’nisini anlagıl
Sûfiler ü âmiller ya gayrilar
İşidip safâ bula her sayrılar
Zîra kim din direği Muhammed’in
Mevlididir biliniz ol Ahmed’in
Ar ola her kim bunu dinlemeye
Ma’nisine düşünüp anlamaya
Ol sözü şirin ol cismi âr-ı
Enbiyâ’nın evliyâ’nın serveri
Ol sirâc ü ol beşir ü ol nezîr
Ol imâm ü ol hümân ü ol Münîr
Ol kerîm ü ol kelîm ü ol halîm
Ol şefî ü ol mutî ü ol selîm[
Ol melîhü1-vech ol kalbi safâ
Murtazâ vü müctebâ vü Mustafâ
Âmir ü nâhî karîb ü hem mücîb
Hâfız û vâiz şekûr ü hem karîb
Hadi vü mehdî vü muhtar ü halîl
Oldur ol kim sevdi yaratdı Celîl
Ol habîb ol hasîb ü ol nesîb
Ol münîb ü ol hatîb ü ol tabîb
Oldur ol Tâhâ vü Yasîn ü Emîn
Oldur ol hem Rahmeten lil -âlemîn
Hem Muhammed dahi Mahmûd oldur ol
Cümle mahlûk içre maksûd oldur ol
Oldur ol halk içre Hakk’ın sevdiği
Dâima Kur’ân’da anıp övdüğü
Bu Süleyman nice medh etsin ânı
Çünkü meddâhıdır anın ol Ganî
Ol ki meddâh-ı anın Allah ola
Var kıyâs eyle ki ol ne şâh ola[
Haşre dek ger denilirse bu kelâm
Nice haşr ola bu olmaya tamâm
Ger dilersiz bulasız oddan necât
Âşk ile derd ile edin es-salât
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Resûlallah
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Habîballah
Esselâtü vesselamü Aleyke yâ Nûru Arşillah
Çün kim belirdi dünyada âsâr-ı Mustafâ
Tutdu cihan-ı ser-teser envâr-ı Mustafâ
Uruldu canda nevbet-i şer-i Muhammedî
Doldı cenan cinânına ezhâr-ı Mustafâ
Tevhîd servi ravza-i îmânda bitdi hoş
Akdı çü ayn-ı hikmet-i esrâr-ı Mustafâ[
Hakk gülşeninde ötdü gerü vahy bülbülü
Rahmet gülîle doldu bu gülzâr-ı Mustafâ
Oldı meşâm-ı akl u dil ü cân mu’attar uş
Açıldı çünkü nâfe-i güftâr-ı Mustafâ
Kalmadı kadri kıymeti dürr ü cevâhir’in
Düriler çü saçdı lutf-i dürerbâr-i Mustafâ
Bâzâr-ı küfr ü kibr ü dalâlet harâb olup
Hem hoş bezendi şer’ ile bâzâr-ı Mustafâ
Dînin çerâğı yandı vü yandı kamu oda
Küffâr-ı ehl-i şirk ü hep ağyâr-ı Mustafâ
Gerçi ki yok durur bu Süleymânda hoş amel
Lâkin anın ümîdi dahi vâr-ı Mustafâ
Sen Mustafâyı cân ile tekrar eylegil
Nûr arttırır gönüllerde tekrâr-ı Mustafâ