Münâcât eyledi Kul Hoca Ahmed;
Allah’ım eyle kuluna rahmet

Garip Ahmed sözü aslâ eskimez;
Eğer yer altına girse, çürümez.

Yine mensuh olup o hâr olmaz;
Okuyan bağlılar hasta olmaz.

Okuyana eylerim orada şefkat;
Kıyamette eyleyim şefaat

Allah’ım eylese nasip bana cennet,
Okuyanlara eylerim şefaat.

Dileği her ne olsa Tanrı vere;
Muhabbet şevkini gönlüne koya.

Cemalini gösterip Perverdigâr’ım,
Kendi yoluna koysun Bir ve Var’ım.

Allah’ım eylesin mahşerde sevinçli
Kıyamet günü temiz Zâtına sırdaş

Duaya katılıverse her müslüman,
Ölür vaktinde götürür iman nuru

Benim hikmetlerim âleme dolan;
İşitmeden her kim ölse, eyler arzu

Benim hikmetlerim dertliye derman;
Kişi pay götürmese, o yolda kalan.

Benim hikmetlerim âlemde destan;
Ruhum gelse, eyler sohbeti bostan.

Benim hikmetlerim hadis hazinesidir
Kişi pay götürmese, bil habistir.

Benim hikmetlerim talibin rızkı
Eğer binlerce olsa cürmü, fikri

Benim hikmetlerim Sübhan’ın fermanı
Okuyup bilsen, hepsi Kurân’ın anlamı

Benim hikmetlerin âlemde sultan;
Eyler bir anda çölü gül bahçesi

Benim hikmetlerim muhabbetin şevki
Gözünün yaşına eyleye teharet

Namazrıa Resűlullah imamı;
Onun soyu melekler tamamı.

Kırılmışlık ile kıldığı namazı,
Kabul olur onun Hakk’a niyazı.

Benim hikmetlerimi âşığa söyleyin
Gönlü ayna gibi sadıka söyleyin,

Tamamı kör, sağır, bâtını boş;
Bütün iklimi gezdim, bulmadım sâf.

Benim hikmetimi sarrafa söyleyin;
Allah’ım, Kerem sahibi Vehhabâ söyleyin.

Adalet padişahı, bir adı sâdık;
Eyler bir anda vaslına lâyık.

Benim hikmetlerimi cahil işitmez;
Gönlü-kalbi kara, öğüdümü almaz

Hatadan habersiz; Allah’a inkarcı
Edepsiz, hayasız, dünyada pirsiz.

Yazısını yazsa her kim, nesir yazsın;
Nesirle yazarak maksada yetsin.

Dini, imanı yok, İslâmı viran;
Kıyamet tanı atsa, yolda kalan.

Pir-i kâmil’i görmeden Şeyh-i Şan’an,
Allah eylemez kabul, okusa Kur’an.

Kendini şeyh sanır, torbası boşmuş;
Yirmi beşe yetmeden onun yaşı

Nasihatlar eyler yaşlı ve gence;
Kendisi ayırd etmeden iyi-kötüyü

Onların sözleri zalimi saldır
Şeriat ehli bu gibilerden utanır

Inansın diye bunu bir nice akılsız
Eylerler velilerden bunu nakil

Koyup tuzağını geçitlere pirsiz
Dili yalan ve hile, yaptığı tezvir.

Onun hilesi olur şeytandan üstün
Kalkar yüzü kara mahşerde tanla.

Onların görmeyin yüzünü asla
Onun gibi lânetliden eyleyin perhiz

Hal dili ile ben görmezi söyledim
Hakikat söz ile cahili çekiştirdim.

Eğer ölim olsa, canım sadaka
İnci ve cevher sözümü işitip anla

Inci ve cevher sözünü aleme saçsa,
Okuyup anlasa, Hakk’ın kelamı’nı açsa,

O âlime can kurban eylerim;
Bütün ev-barkımı ihsan kılarım.

Hani âlim, hani amel işleyen dostlar?
Allah’dan söz etse, siz can veriniz.

Gerçek âlim yastığını taştan yaptı
Ne anladı onu âleme söyledi

Kendini bildi ise, Hakk’ı bildi;
Allah’dan korktu ve insafa geldi.

Benim hikmetlerimi bilgin işitsin;
Sözümü destan eyleyip maksada yetsin.

Benim hikmetlerim fiili veya kavli
Kâlbi gönlünde olsa Mevla’nın zikri

Benim hikmetlerim bir pir-i kâmil;
Hangi kul Allah’a olsa mail

Benim hikmetlerimi çok kişilere söyleyin
Dua-tekbir eyleyip rahmete batın

Benim hikmetlerim kudretli bir pir;
İşitenler olur sarhoş ve şuursuz

Diri olsa cihanda hâr olmaz;
Okuyan bağlılar hasta olmaz.

Kıyamette ona yol gösterici olurum;
Eğer dertli olsa, dermanı olurum.

Eğer yüz yıl gösterici olurum
Eğer yer altına girse, çürümez.

Allah eyleye onu cehennemden âzad;
Ebedi cennetinde eyleye şâd.

Eğer hikmet okusa insanlar
Olur oğul bana o has talib

İşitip hikmetimi kulağa alan
Armağan eyler ölür vaktinde iman.

Yesevi, hikmetini bilgin işitsin;
Işitenler bütün maksada yetsin.

Mücevher hazinesinden bir parça alsın;
İşitmeyen hepsi hasrette kalsın.

Kişi hikmet işitse canı ile,
Çıkar canı onun imanı iIe.

Kulağa almazsa bu sözü cahil
Ona insan deme; o hayvan soylu

Allah’ım sözünden çıkan bu hikmet,
İşitene yağar rahmet yâğmuru

Benim hikmetimi kim tutsa sıkı
Allah eyleye onu elbette gamsız

Girer cennet içine şen-şakrak
Allah’ım eyleye sevinçli ve neşeli

Benim hikmetlerim Hakk’ın övgüsü
Muhabbet ehlinin derdinin devası.

Benim hikmetlerim şeker ve baldır
Bütün sözler içinde baha biçilmezdir

Benim hikmetlerim Allah’ın nimeti
Seher vaktinde dese, estağfirullah.

Onun lanetli şeytan tutmaz yolunu;
Muhammed Mustafa alır elini.

Peygamber ümmetim deyip mehri ister
Şeytanın Allah’ım kendisini yakalar

Benim hikmetlerimi dertsize söylemeyin;
Baha biçilmez cevherimi cahile satmayın.

Yesevi hikmetinin değerini anla
Aşk küpünden meyi bir damla tad

Aşk küpünden kişi bir damla tadınca
Allah’ın vaslına bir yola batar

Hoca Ahmet Yesevi