N’idelim bu dünyayı, n’eyleyip n’itmet gerek?
Daima aşk eteğin komayıp tutmak gerek.

Çalab’ım bu dünyayı kahır için yaratmış,
Gerçeğin gelenlerin kahrını yutmak gerek.

O yarınki yollarda onda yoldaş isteyen,
Bu dünyada dostunu kılavuz tutmak gerek.

Uçmak uçmak dediğin kulların yeltediğin,
Uçmağın sermayesi bir gönül etmek gerek.

Erenlerin ahına dağ taş katlanamadı,
Kalkanı demir ise okları atmak gerek.

Yunus er nazarında taze güller açılmış,
Gerçek er bülbül isen nazarda ötmek gerek.