Râh-ı Hakk özge bir tarîk ancak
Sâlike derd ü gam refîk ancak

Pîşvâ olmağa bulunmaz imâm
Uyar ‘aklına her ferîk ancak

Yer bulunmaz gönülde râhata hîç
Meclis-i zevk u safâ zîk ancak

Bezm-i dünyâda kalmadı ‘âkil
Cümle serhoş yok müfîk ancak

Nâr-ı gamda yanup yakılmakda
Ne ‘aceb cân u dil harîk ancak

Bahr-ı hayretde cümle ehl-i cihân
Özge girdâbda garîk ancak

Bilmedi sırr-ı vücûdu kimse
Ne ‘aceb mes’ele defîk ancak

Bu tarîkatde feyz-cû olana
Ka’r-ı maksûd pek ‘amîk ancak

Gözlerinden revân olan hûn-âb
Hakkıyâ rengde ‘akîk ancak