Sen bu gaflet uykusundan ne’aceb uyanmadan
Serseri gezdin cihânda ey delü usanmadun.
Bunca demdir ömrinin sermayesin itdin telef
Bu şerb-ı ‘ışka bir kez parmağını banmadın.
Arif û dânâ eşiğin bekleyib Yûnusleyin
Kendini kanûn-ı’ ışka bırakuben yanmadın.
Çünki Yûnus kırk yedi yıl hizmet itdi şeyhine
Didi şeyh ana bizim rengimize boyanmadın.
Hizmeti odun getirmek idi tağdan matbaha
Bunca hizmetle didi sen bu hizmete tayanmadın.
Boynu yağır olmağ-ıla atdı odunu yine
Didi şeyh çık gid bu dem çün hizmete katlanmadın.
Tutdılar çıkardılar başı kısıldı kapuya
Didiler sen hâlimiz ile bizim hâllenmedin.
Başı kapu içine kalub hırlayub didi hemân
Ey başım elhamdülillah taşraya yollanmadın.
Tuyıcak bu sözi şeyhi didi yakdın bağrımı
Gel ki bildim sen beni beyhûde işler sanmadın.
Bu söz-ile buldı Yunus kurb-ı Yezdân’a visal
Sen ki Kuddûsî hemân nâr-ı visale yanmadın.