Sen cânı koyup ‘âşık-ı envâr olursan gel beri
‘Âr ile görmezsin Hakk’ı bî-‘âr olursan gel beri

Her kim ki ister yârını bıraksın elden vârını
Dikdim erenler dârını ber-dâr olursan gel beri

Zerk u riyâ zühd ü hevâ kılmaz seni yâre revâ
Yeğdir dü çeşmi yaş olup dildâr olursan gel beri

Hakk kendini sevenlerin gayrıyı sevmez sevdiğin
Cânı cihânı terk edüp deyyâr olursan gel beri

Her kim belî derse bize bil kim anın dellâlıyam
‘Aşk ehline hem-râz olup bâzâr olursan gel beri

‘İlm-i hikmetin zerresi vârisliği geldi bize
Derd ehlinin Lokmân’ıyam tîmâr olursan gel beri

Meydân-ı ‘aşkın meyinin kâr-hânesidir kurduğum
‘Aşkın şarâbından içüp hammâr olursan gel beri

Dost bâğının mi’mârıyam vîrâne dildir yapdığım
Geçüp hâristân mülkini gülzâr olursan gel beri

Cân mülkini yakmayanın mertebesidir mâsivâ
Yakup bu ‘aşk odu ile pür-nâr olursan gel beri

Cânın seven ermeyiser ol cânânın vuslatına
Sen dahi tatlı cânına ağyâr olursas gel beri

Nakş-ı hayâlin bâğına bend olma ki merdân isen
Terk-i cihân u cübbe vü destâr olursan gel beri

Sanma ki Dost bayrâmına kurbân ederler her cânı
Dost’a yarar cânın olup serdâr olursan gel beri

Ümmî Sinân verdi cânı kabûl etmediler anı
Derler ki yan dünü günü sen yâr olursan gel beri

Ümmi Sinan