Sevdim seni hep vârım yağmadır alan alsun,
Gördüm seni efkârım yağmadır alan alsun.
Aldı çü beni benden geçtim bu cân-u tenden,
Aklım dahi her vârım yağmadır alan alsun.
Ben varlığımı attım dost varlığına yettim,
Her usluya bazârım yağmadır alan alsun.
Geçtim ben âd-u sandan çıktım ben o dükkândan,
Hep ırz ile vekârım yağmadır alan alsun.
Geldi dile dildârım buldum gül-ü gülzârım,
Şimden gerû hep vârım yağmadır alan alsun.
Sen gâib-ü hâzırsın her hâlime nâzırsın,
Ahvâl ile etvârım yağmadır alan alsun.
Çün buldu gönül yârim terk eyledim ağyârım,
İmân ile zünnârım yağmadır alan alsun.
“Mısrî’ye vücûb imkân bir oldu kamû a’yan,
Tâat ile ezkârım yağmadır alan alsun.”