Şiddet-i deyden olup efsürde sertâser zemîn
Hâne-i âyînede sermâ çıkardı erba’în

‘Âlemi sırça-sarây itdi yine şâh-ı şitâ
Çekdi mînâdan basît-i hâke bir na’t-ı güzîn

Şu’le mâh encüm-şerâr ana şihâb oldı ‘alev
Fasl-ı deydir yakdı âteş-dânını çarh-ı metîn

Âteşî sincâb-ı hâkister be-dûş itdi şitâ
Berfden giyderdi sermâ hâke kakum-ı postîn

Mâh-ı nev zanneyleme âvîhte yah-pâredir
Zîr-i bâmından nümâyân itdi bu nüh şeh-nişîn

Berk sanma zeyl-i bâğ-ı dehre bâd-ı sun’ ile
Târem-i ‘ulvîden îsâr oldı berg-i yâsemîn

Dirhem-i berk ü nücûmun destine gırbâl olup
Hurdesin dökdü yire sarrâf-ı çarh-ı hurde-bîn

Penbe-rîz oldı gümânından yine hallâc-ı dehr
Berf sandı titredi cism-i yetîmân-ı hazîn

Müşg ile kâfûrdur şâm-ı siyeh berf-i sefîd
İtdi ârâyiş dükânın behmen-i serd ü haşîn

Âsmâna eyledi te’sîr-i bâd-ı mihr-cân
İtdi yahdan menkal-i mihri sipihr-i çâr-mîn

Savlet-i deyden olurdı lerze-nâk sîne-çâk
Şîr-i berfine dûçâr olsa bu dem şîr-i gazîn

Kesret-i berf ol kadar kim yolda eylerdi hatâ
Çıksa sahrâya künâmından eğer âhû-yı Çîn

Pâre pâre kef nisâr oldı dehânından yire
Berfdir sanma eserdi üştür-i çarh-i berîn

Serdî-i dey bahr-i mevvâcı musattah gösterip
Kaldı zîr-i yahda deryâda olan çîn-i cebîn

İtdi izhâr-ı bürûdet tünd-bâd-ı zemherîr
Cebhe-i ebr-i matîr olsa ‘aceb mi çîn çîn

Habs idüp enhâr-ı kec-reftârı sultân-ı şitâ
Dest-bürd-i berd ile çekdi hisâr-ı âhenîn

Bîm-i deyden giydi sencâb-ı sehâbı âfitâb
Kaldı hâkisterde ahker-veş o rûy-ı âteşîn

Dondurup eşcâr-ı bâğı serdî-i bâd-ı harîf
Bir perîdir şîşede yah-beste her nahl-i güzîn

Hükm-i sermâ ol kadar eşyâya te’sîr itdi kim
Oldu efsürde sadefde katre-i dürr-i semîn

Pençe-i behmen kabâ-yı sebz-i eşcârı yine
Pâre pâre itdi ne dâmen kodu ne âstîn

Kalb-i saht-ı yâre te’sîr irmez oldı sûz-ı dil
Gûyiyâ dondu şitâdan nâle-i âh u enîn

Serdî-i bâd-ı şitâdan mihr ü mâhı hıfz içün
Gökde kat kat perdeler çekdi sehâb-ı ‘anberîn

Yir yir âvîze olan yah-pâre sanma çekdiler
Hasmına sultân-ı dînin cünd-i sermâ tîg-ı kîn

Pertev-i nûr-ı Hudâ kim oldılar pervâne-vâr
Cem’-i şem’-i bezm-i mihr-i enbiyâ vü mürselîn

Nüktedân-ı “lî ma’allah” mahrem-i bezm-i şuhûd
Vâkıf-ı esrâr-ı halvet-hâne-i ‘ayne’l-yakîn

Pâdişâh-ı ‘arş-mesned kim mutî’-i şer’idir
Enbiyâ vü mürselîn ü evliyâ-yı kümmelîn

Kulzüm-i ‘ummân-ı ‘irfân kim yanında katredir
Bahr-i bî-ka’r-ı ‘ulûm-ı evvelîn ü âhirîn

Râyet-efrâz-ı zafer kim oldu itdikçe cihâd
Tîr-i nusretdir kemân ü cünd-i fursatdır kemîn

Cân-ı ‘âlem ‘âlem-i cân rûh-ı sadr-ı kün-fekân
Nûr-bahş-ı cebhe-i îmân çerâğ-efrûz-ı dîn

Lücce-i ‘afv-ı şefâ’at kân-ı cûd-ı merhamet
Çâre-sâz-ı ‘illet-i ümmet şefî’ü’l-müznibîn

Mefhar-ı her dü-cihân bâlâ-nişîn vâlâ-nişân
Dâver-i ‘arş-âsitân sidre-mekân refref-mekîn

Şâhid-i kâşâne-i İsrâ Habîb-i Kibriyâ
Şehriyâr-ı ‘âlem-ârâ şehsuvâr-ı nâzenîn

Ahmed-i mürsel Habîbullâh Muhammed Mustafâ
Nâzenîn-i kurb-ı Hakk mahbûb-ı Rabbi’l-‘âlemîn

Ol şeh-i kevn ü mekânın çâr-yâr-ı bâ-safâ
Her biri oldı binâ-yı şer’ine rükn-i rekîn

Ol şehin mahşerde iki gâşiye-ber-dûşudur
Muttasıl ‘afv ü şefâ’atdir yesâr u der-yemîn

Sâhibü’l-mi’râc o peygamber ki esb-i kadrinin
Cilve-gâhı ‘arş-ı a’la oldu kâm-ı evvelîn

Zıllı ol nûr-ı Hudâ’nın düşmese hâke n’ola
Cismini rûh-ı musavver eylemiş cân-âferîn

Ravza-i cennet harîm-i câhına ferrâş olup
Eyledi çârûb müjgânım dü-çeşm-i hûr-ı ‘ıyn

Şevkyâb-ı feyz-i güftârı dil ü cân-ı kelîm
Zevk-bahş-ı rûh-ı ‘Îsa’dır o nutk-ı sükkerîn

Âsitân-ı câhının züvvârı ervâh-ı kirâm
Suffe-i dergâhının huddâmı ashâb-ı güzîn

Sâkin-i cennet zemîn-i dergehi Kerrûbiyân
Zâir-i Beytü’l-Harâm ravzası Rûhü’l-Emîn

Rîzesinin reh-güzâr-ı rezmi fark-ı ferkadân
Kürsî-i pây-ı rikâb-ı ‘azmi çarh-ı heftümîn

Zîr-i rânende o bî-hemtâ burâk-ı dil-keşin
Yâl-i şehbâl-i hümâ tâvûs-dem ‘ankâ-serîn

Şânına şâyân değildir fi’l-mesel olsa eğer
Mâh-ı nev sîmîn-rikâb ü mihr ana zerrîn-zîn

Kande kim ‘atf-ı ‘inân itse livâ-yı ‘azmine
Şukkadır “nasrun minallah” sırr-ı ‘ilm feth-i mübîn

Mâlik olmuşdu risâletle nübüvvet milkine
Olmamışken rûh-ı Âdem cilve-bahş-ı mâ u tîn

Dehre hükm itdi Süleymân nebî bir mühr ile
Oldular ammâ Süleymânlar ana zîr-i nigîn

Her kemîne bende-i fermânının vakt-i ‘atâ
Kemterîne bahşişi mahsûl-i sad genc ü defîn

Vâsıl-ı dergâh-ı huld eyvânının tesbîhidir
“Hâzihi cennâtü ‘adnin fedhulûhâ hâlidîn”

Sâil-i dergâhının ser-nâme-i ikbâlinin
Yazdılar ‘unvânını ‘izzet-karîn devlet-rehîn

Hâşe lillâh dâhil-i dârü’l-emân-ı hıfzına
Haşre dek fırsat bula igvâya İblîs-i la’în

Pâdişâhâ kurb-câhâ ‘arş-dergâha şehâ
Ey vücûh-ı nâm ile vâlâ-ter ü bâlâ-terîn

Sen o sultân-ı dü-‘âlemsin ki itsen iltifât
Dehre hükm eyler Süleymân gibi her ‘abd-i kemîn

‘Âcîzân-ı haşre itmiş Hakk seni kehfü’l-emân
‘Afv ü lûtfundur ‘usât-ı ümmete hısn-ı hasîn

Gülşen-i vasf-ı sıfâtında yine cûşân olup
Akdı bir âb-ı revân gibi bu şi’r-i dil-nişîn

Mihr-i mührün hasretinden oldum engüşt-i pesîn
Yâ Nebî eyle beni şâyeste-i engüşterîn

Pîr ü bernâ hâk-i pâk-i ravzanı sevgend ider
Ey gubâr-ı dergehin tâc-ı şeref-bahş-ı yemîn

Feyz-i na’tın virdi sad-gûne halâvet nazmıma
Şîr ile şîrîn olur perverde olsa engübîn

Rûm’da Hassan olam vasf-ı sıfâtında eger
Feyz-i zâtınla olursan ben senâ-kâre mu’în

‘Ömrüm oldukça senâna bezl idem makdûrumı
Söyleye ins ü melek arz u semâda âferîn

Lutfuna ihsânına kaldım iki destim tehî
Sâilim eyle simât-ı şefkatinden rîze-çîn

Yâ Resûlallah Nazîm-i bî-kesi eyle kabûl
Anı redd itme bi hakkı sahb u âl ü tâbi’în

Seyyiâtım sığmaz oldu defter-i a’mâlime
Cürmümü tahrîrden kaldı Kirâmen Kâtibîn

Şerr-i şûrundan rehâ bulmak müyesser olmadı
Mâni’-i hayr-ı ‘ameldür nefs-i şerîr ü mehîn

Sehv ile uydum hevâ-yı nefse itdim ma’siyet
Âdemi lâbüd belâya uğratır sû-i karîn

Geçdi gafletle şeb ü rûzum dirîgâ bilmedim
Zâyi’ oldu bîhûde bunca şühûr ile sinîn

Oldu cüz’-i a’zam-ı terkîb-i ‘ısyân u fesâd
Turfa ma’cûndur bu nakş-ı bed-sirişt ü bed-‘acîn

Besdir ey hâme yiter tarh-ı makâl-i germ ü serd
Tâ-be-key teksîr-i güftâr eyledin gass u semîn

Geldi hengâm-ı du’â dergâh-ı Hakk’a el açup
Bir du’â kıl kim kabûl ide mücîbü’s-sâilîn

Tâ ki mâlâmâl idüp dehri zemistân berf ile
Hükmün icrâ eyleye fasl-ı şitâda erba’în

Tâ ki geh gâlib gehî mağlûb olup sayf u şitâ
Olalar germâ vü sermâ in berân u an berîn

Başına yağa tegerg-i gussa hasm-ı şer’inin
Şiddet-i berf-i mesâible ola endûh-gîn

Dostân-ı hânedânı hurrem ü handân olup
Düşmen-i câhı ola mahzûn u nâ-şâd u gamîn

Ehl-i diller vasfın itdikçe disinler ol şehin
Gûş idenler rahmetullahi ‘aleyhim ecma’în