Vardım seherî tâ’at içün mescide nâgâh
Gördüm oturur halka olup bir nice gümrâh

Girmiş kemer-i vahdete almış ele tesbîh
Her birisinin vird-i zebânı çil ü pencâh

Dedim ne satarsız ne alırsız ne verirsiz
K’aslâ dilinizde ne nebî var ne hod Allah

Dedi biri kim şehrimizin hâkim-i vakti
Hayr etmek içün halka gelir mescide her gâh

İhsânı ya pencâh ya çildir fukarâya
Sabr eyle ki demdir gele ol mîr-i felek-câh

Geldiklerini mescide bildim ne içindir
Yüz döndürüp andan dedim ey kavm olun âgâh

Sizden kim ırak oldu ise Hakk’a yakındır
Zirâ ki dalâlet yoludur gitdiğiniz râh

Tahkîk bu kim hep işiniz zerk ü riyâdır
Taklîddesiz tâ’atiniz cümle hebâdır