Dosttan haber soran kişi, güzaf değil dostun işi,
Belli bilin mahrum durur, bu dünyada dostsuz kişi.

Kimdir ki dost yüzün göre, dost dost diye canın vere,
O zaman o dosta ere. unuta cümle teşvişi.

Dost işi acep iş durur, can denizin tutuşturur,
Cansızlara bir düş durur, eğer yorarsan bu düşü.

Aşk şavkından alem doldu, bu aşıklar ondan geldi,
Aşksız biten çiçek soldu, aşk iledir dirlik hoşu.

Ben nice diyeyin onu, kabul etmez yüz bin canı,
Ona layık dirlik hani, yoktur ona layık işi.

Kim baha bulur ki ona, o çağırır ondan yana,
Devlet erdi ondan bana, hacet değil hüma kuşu.

Can ne durur dost önünde, fetvâ budur kamu dilde,
Gel göresin bu meydanda, toptur dostu seven başı.

Dostu seven aşıklara, aşkı duraktır canlara,
Aşktır yere göğe direk, ayrığı hep söz öküşü.

Yunus şimdi sen ben iken, aşıklara ne sen ne ben,
Yokluk olur onu sevmek, koyun ayrıksı bakışı.