Nasıl bir belaysa o çöl huseyni yalnız bıraxıp
Alıp elemdarini , esğerini lebteşne salıp
Zeynebe yeddi gardaşın derdini gelbine salıp
Bir gecede o zülfüne kerbubela ağlar atıp

Ne var suyun deyemmedi rugeyye dudaxlarına
Yandı susuzdan esğerin ox deyipdi boğazına
Ne var esen yelin deye beden yaxan toprağına
Düşüp o başsız beden senin o bela çuxuruna

Nece derde deva olan, gerip rugeyye atasın
Verdim o mehmanı sene, turab onu ısıtmasın
Eğmedi dinin başını, ucalttı al ganlar ile
Yer göğ edip ahu fegan,gelbim huseyne ağlasın

İki cihane nur saçan peyember ağladı ona
Dil açmamış halda iken deydi lebi boğazına
Dedi balam oxlanacak kim ağlamaz o halına
Susuz şehid edildiği çölün adıdı kerbubela

Heryer olup kerbubela,hergünün adı aşura
Mazlumun feryadına oldu nişan huseyni seda
Axan o al ganlar olup zalime gorxulu rüya
Bütün beşer bilmeli aşk mekânıdır kerbubela