Canına gurban ya Huseyn
Men sene gurban ya Huseyn

Kimsene bu gün ağlamaz
Bir nebze sine dağlamaz
Sine dağlamax az geler
Kim gan gözyaşı axıtmaz

Atın garalar başıma
Vurum sineme başıma
Kimin bele ağası var
Vurulup xençer başine

Sen susuz can veren zeman
Ağladı Sahibez Zeman
Kefenin soyulan zeman
İnledi yer gök asuman

Bizde gelek heremine
Laylay diyek Esğerine
Göz yaşiynen lebbeyk diyek
O Şebih-i Peyğembere

Hansına ağlıyım deme
Sinemi dağlıyım deme
Zeyneb’in yeddi garası var
Vurulup zincir eline

Ey menin ağam ya Huseyn
Derdime derman ya Huseyn
Ömür boyu ezadarax
Sen kimin ağaya ya Huseyn