Er meydanlarından çekilir oldun
Çorak iklimlere ekilir o! dun
Eğilmek bilmezdin bükülür oldun…
Sürer mi bu gaflet; daha kaç sene?
Uyan ey Türk uyan! Uyumak nene?
****
Boşaldın boşaldın.. dolabilmedin,
Gidişin o gidiş.. gelebilmedin…
Döktüğün kanları alabilmedin…
Şah damarlarına yapışan kene
Sömürür mü seni: daha kaç sene?
****
Bakın şu Oğuz’un torunlarına;
Kara taş bağlamış karınlarına!
Umutsuz gözlerle yarınlarına
Bakarlar mı dersin; daha kaç sene
Uyan ey! … Kendine dönmeyi dene!
****
Eski sandıklarda harsın, tören ey!
Hain, çaşıt dolu; yanın, yören ey!
Bağlı tutsak sanır seni gören ey!
Bu böyle sürer mi; daha kaç sene?
Uyan ey! … Kendine dönmeyi dene.
****
Bak ne der Oğuz Han, Alparslan, Tuğrul:
Ey Bozkurtlar soyu! Yerinden doğrul!
Silkin! … Öz mâyanla yeniden yoğrul!
İnsanlığı nûra kavuştur yine
Uyan ey! … Kendine dönmeyi dene.
****
Acunda ne varsa kurudan, yaştan
Al Dede Korkut’tan, Hacı Bektaş’tan
Malazgirt ufkuna doğ yeni baştan…
Dilerim Tanrı’dan bu devran döne,
Uyan ey Türk! … Uyan! Uyumak nene?
****
Seni aldatmasın ‘Batı’ denilen,
Onun mayasıdır ‘katı’ denilen,
Onun iç yüzüdür ‘kötü’ denilen…
Odur özsuyunu sömüren kene!
Sen uyan; onu da uyandır gene
****
Düşün! Kaç parçaya bölmüşler seni?
Sonsuz bir sahraya salmışlar seni…
Kanadını kırıp yolmuşlar seni..
Kalk, doğrul yerinden! Yürü, geç öne!
Uyan ey! … Kendine dönmeyi dene.
****
Yıkıldın, yakıldın: ‘devrim’ dediler,
Soysuzlaştırıldın ‘evrim’ dediler,
Bozkurta it, ite ‘yavrum’ dediler..
Kalk, doğrul yerinden! Yürü, geç öne!
Uyan ey! … Kendine dönmeyi dene.
****
Türk Bilge Kağan der ‘İşitin beni!
Benim çağlar aşan, benim en yeni.
Ey Türk! Birgün gaflet basarsa seni
Gönül ver, kulak tut bendeki üne,
Uyan Ey! Kendine dönmeyi dene! ‘
****
‘Üstten gök basmayıp yer çökmeyince
Hainler türeyip bel bükmeyince
Seni gafil bulup kan dökmeyince
Türk’ün bir düşmanı çıksa da bine
İlini, töreni bozamaz yine! ‘
****
Köklerinden koptu okumuşların,
Batıyı put yaptı okumuşların,
Yaptığına taptı okumuşların…
Ey Türk! Kendine dön! Yad, yaban nene
Kalk, doğrul yerinden, yürü geç öne!
****
Dinle! Dövülmekte… Çağrı kösleri,
Dinle! Yakındadır… ayak sesleri,
Bozkurtların sıcak, hür nefesleri
Ufkunu doğudan sarsın da yine
Kalk! Doğrul yerinden! Yürü, geç öne!
****
Sen, Oğuz Ata’nın has milleti, sen!
Sen, son Peygamberin has ümmeti. sen!
O seni boğmadan, boğ zilleti sen! …
Uyan! Ey Türk oğlu! Uyumak nene?
Kalk, doğrul yerinden! Yürü, geç öne!
****
Medet ummaya gör kızıl surattan,
Seni mahrum koyar aşktan, muraddan,
Çağla Sakarya’dan, kükre Fırat’tan..
Kara, kızıl, sarı.. sür, topla yine;
Bunlardır özünü sömüren kene!
****
Destanlar yazılır, şanına lâyık,
Yine de erişmez ününe lâyık,
Olursan soyuna, dinine lâyık…
Geçer bu gafletin; sürmez çok sene,
Uyan ey Türk oğlu! Uyumak nene?