Çizip bozan kader denen tek perdelik oyun senle beni ayrı koyup yeter demedi
Tel örgüler çekip çekip kalplerimizden hep susturup bir gün bile huzur vermedi
Hiç faydası yok hiç faydası yok akıntıya kapılmışız direnmemiz zor
Yıkıntıların arasındaki bedenlerimiz öyle uzak ki
Çığlıklarımı duyamıyorsun uzaktan da ellerimi tutamıyorsun
İlmik ilmik hasret dokunmuş sevdamıza öksüz savaş çocukları gibiyiz hala
Yenilmiş ve çaresiz ağlıyorum her gece yüreğimi dağlıyor bu hüzünlü elveda