Sen gittin ne varsa gittin seninle beraber
Çünkü seni sevmekle başlamıştı her şey
Aşka kelepçe vurulmaz amirim
İşte ellerim Başkenti ben vurdum
Suçluyum
Ne olduysa yedinci caddede oldu amirim
Mayıstı ağaçlar henüz çiçeğe durmuş
Saatler çoktan akşam olmuştu
Bilirsin yedinci caddenin delikanlıları başka olur
Daha doğrusu yedinci cadde başkadır da
Delikanlılar ona ayak uydurur
Henüz ilk voltada oltayla yanakları yırtılan bir balık gibi kalıverdim ortada
Aşk buysa adı Zehra
Üniversite yılları o zamanlar
Gurbet bir yanda ağlar sıla bir yanda
Anam doktor oğluna kız arar
Oysa daha aç yatılıp tok kalkılan sabahlar
Babam sıkıntı çekmesin diye
Harçlık tasarrufunda dar zamanlar
Ama yiğitlik var serde
Anadolu delikanlısını kim yıkar
Üstelik, milat daha Zehrayken amirim
Anadolu delikanlısını kim yıkar

Ömer önce doktor olacak sonra baba
Zehra önce avukat olacak sonra anne
Zehra’dan öncesi Deli Ömer
Zehra’dan sonrası dert keder
Aşk denen od düşünce yüreğe
Zaman toz olurmuş meğer sevilenin ayak izinde
Mekan denen köz külleriyle gömülürmüş ezele
Seven sevilen tek hecede
Aradan çıkarmış her şey sessizce
Böyle başladı işte amirim böyle başladı
Davullar böyle sözler böyle başladı türküye
Yer sarsıldı halaydan gök indi
Dünya evine giren kimdi
Kimdi çıkan ahirete
Böyle başladı silahlar böyle patladı
Avuç içlerine yakılan kına kan oldu
İçtik kana kana
Nasıl oldu anlamadık
Kör değil gözleri sonuna kadar açık bir kurşun
Önce duvağına değdi Zehra’mın sonra duvağını deldi
Doktordum ama yetişemedim hastaneye
Bir oğlan bir kız evlat düşlerken düğün gecesi
Zehramı toprağa verdik işte
Ne olduysa yedinci caddede oldu amirim
Mayıstı ağaçlar henüz çiçeğe durmuştu
Saatler çoktan akşam olmuştu
Ömer yine delirmiş milattan önceye dönmüştü
Töre düğünde göğü vurmaksa
Gök vurulmuş Zehram kandan gelinliğiyle toprağa doymuştu
Bunu da böyle yaz amirim
Amirim bunu da böyle yaz
Aşka kelepçe vurulmaz
İşte ellerim
Başkenti ben vurdum
Suçluyum
Töreyi bu ellerle ellerimle buldum
İşte bu ellerle ellerimle boğdum
Yedinci caddede ben ölü kalbi elinde artık serseri bir kurşun
Kim olsa vururdum amirim kim olsa vururdum
Kim vursa ölürdüm amirim
Ölürdüm

Can düştü kara toprağa cananım düştü
Kurşunlar gökten aldı baharım düştü
Aşka kelepçe vurulmaz gayrı
Cananım toprağa düştü
Gelinlik kefene döndü