Ta Arşa çıkar âşıkların âhı,
Medheyleyen ahlâkın, Kur ân dır Efendim

Ya Rasulallah, Ya Habiballah!
Ya Şefiallah! Ya Nebiallah !

Aşkınla buhurdan tütmekte bu kalbim,
Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim…

Ya Rasulallah, Ya Habiballah!
Ya Şefiallah! Ya Nebiallah !

Rûhum sana âşık, sana hayrandır Efendim,
Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim.
Ecrâm ü felek, Levh u Kalem, mest-i nigâhın
Medheyleyen ahlâkın, Kur’an’dır Efendim

Mahşerde nebîler bile senden medet ister,
Rahmet, diyen âlemlere, Rahmandır Efendim.

Ya Rasulallah, Ya Habiballah!
Ya Şefiallah! Ya Nebiallah !

Ulvî de senin bağrı yanık âşık-ı zârın,
Feryâdı bütün âteş-i sûzandır Efendim.

Ya Rasulallah, Ya Habiballah!
Ya Şefiallah! Ya Nebiallah !

Rûhum sana âşık, sana hayrandır Efendim,
Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim.
Ecrâm ü felek, Levh u Kalem, mest-i nigâhın
Medheyleyen ahlâkın, Kur’an’dır Efendim