Derman arardım derdime
Derdim bana derman imiş
Bürhan sorardım aslıma
Aslım bana bürhan imiş

Savm ü salât ü hacc ile
Sanma biter zâhid işin
İnsan-ı kâmil olmaya
Lâzım olan irfan imiş

Sağı solu gözler idim
Ben dost yüzün görsem deyû
Ben taşrada arar iken
Ol cân içinde cân imiş

İşit Niyâzî’nin sözün
Bir nesne örtmez Hakk yüzün
Hak’dan ayan nesne yok
Gözsüzlere pinhân imiş