Tecellâ-yı cemâlinden habîbim nev-bahâr ateş!
Gül ateş, bülbül ateş, sümbül ateş, hâk ü hâr ateş!
Şuâ-ı âfitâbındır yakan bilcümle uşşâkı;
Dil ateş, sîne ateş, hem dü çeşm-i eşk-bâr ateş!
Hayâl-i şem-i rûyinle acep mi yansa can u dil?
Nigârım gel de gör kalbimde ateş, âh u zâr âteş!
Ne mümkün bunca ateşle şehîd-i ışkı gasletmek?
Cesed ateş, kefen ateş, hem âb-ı hoş-güvâr ateş!
Ben el çektim safâ-yı hatır u ârâm-ı canımdan,
Safâ ateş, cefa ateş, firar ateş, karar ateş!
Ne yapsam bu dil-i mahzûnu mesrûr eylemem şâhım,
Gam ateş, gam-güsâr ateş, temennâ-yı mesâr ateş!
Ümîd-i âfiyet besler mi Es‘ad yardan hâşâ!
Saçar oldukça gözden ol nigâr-ı gül-izâr ateş.